Eerste keer dat ik in Abbekerk startte (dit keer een  kwart triathlon; 1 km zwemmen – 40 (44) fietsen – 10 (9.3 volgens Garmin) lopen).

Natuurlijk is dit prachtige dorp ‘bekend terrein’ maar dat ligt vooral aan het feit dat ik op de RSG in Heurn in een klas zat met voor de helft ‘Abbekerkers’.

Feestjes in het Bonte Peerd en ook zwemmen in het bad waar nu het eerste onderdeel van de triathlon plaatsvond als herinnering aan die periode.

Zwemmen

Met 5 man (waarvan in ons geval 1 vrouw) tegelijkertijd in 1 baan is het belangrijk af te spreken wie er, met een waterstart, als eerste vertrekt.
In het groepje was ik de eerste die zijn verwachtte eindtijd mocht noemen en de 22-23 minuten die ik noemde was direct de langzaamste 🙂
Ik zei er nog bij dat dit mijn tijd is als ik een goede dag heb tijdens de training maar de andere tijden liepen van 16 tot max. 20.

Ook hier ‘hebt’ ieder nadeel zijn voordeel; ik kon uitkijken naar een aantal laatste baantjes alleen in ‘ons baantje’ 🙂

Zwembrilletje liep ouderwets vol maar het ‘delen van de baan’ ging perfect.
(niet al te veel in de weg gezwommen en tijdens het zwemmen een paar keer gezien waarom ik niet zo snel zwem;
draaikolken bij de voeten van andere zwemmers die mij inhaalde vergeleken met mijn ‘toch wat simpele voetbeweging’).

Omdat je letterlijk ‘rondjes’ draait in de baan vertrouwde ik niet op mijn horloge maar op de ‘telster’.
In het wedstrijdreglement stond ook nog eens, terecht, dat deze altijd gelijk heeft, waarbij ik mij voorgenomen had dat ik zou wachten op het tikje van de telster voor de laatste baan (heen en weer). Waar ik eerst nog netjes ‘rechts aanhield’ in de baan kon ik de laatste baantjes (in de inmiddels lege baan)  mijn fameuze Kromowidjodjo-draai uitvoeren. Daar moest mijn persoonlijke telster ook nog even aan wennen; toen ik van de Garmin (op de helft van het laatste baantje)
het seintje kreeg dat de 1000 meter erop zat kreeg ik nog geen tikje van de vliegenmepper waarop ik voor de zekerheid nog een keer op en neer ging.

Mijn, allersympathiekste :-), telster stond met 2 handen in het water mij op te wachten waarop we samen konden lachen om de extra baantjes.
Goede voornemen voor volgend jaar in Abbekerk is dan ook om niet een half baantje onderwater te blijven in de laatste baantjes.

Uiteindelijk meer dan tevreden met de tijd maar vooral het gemak waarmee ik kon ‘doorhalen’.

Die vliegenmeppers staan voor mij trouwens symbool voor de gezellige en gemoedelijke sfeer die er hangt tijdens dit evenement.
Had eigenlijk een foto willen maken van alle telsters op een rij die, tussen het wisselen van de series, door allemaal aan een bak koffie zaten
met de vliegenmeppers op schoot, maar toen had ik mijn iPhone niet bij de hand. (lees ‘in mijn zwembroek’).

Over de zwembroek nog even dat ik nog steeds geen triathlonpak heb; gezwommen (voor het eerst) in mijn fietsbroek en dat ging goed.
(de laatste keren direct in mijn hardloopbroekje gefietst maar dit waren toch ‘wat meer kilometers’ dan in Nieuwe Niedorp en Schagen).

Fietsen

Mijn Edge pas gestart na het zwemmen maar niet beseft dat ik de laatste rit, waarschijnlijk, niet opgeslagen had.
Hierdoor gaf mijn fietscomputer meer kilometers aan dan daadwerkelijk gefietst waardoor ik tijdens het fietsen twijfelde aan het aantal rondjes.
Ik wist dat het er 4 van 11 waren maar na 3 had ik al meer dan 37 kilometer op de teller staan.

Dit is ook de reden dat ik de onderdelen ‘opgeknipt heb’ in Strava en Garmin Connect; zwemmen zelf ingevoerd, fietsen van de Edge en aangepast
(er liep een rechte lijn van Schagen naar Abbekerk !!!???) en het lopen van de Forerunner.

Voor de zekerheid maar even geïnformeerd bij een official op het dorpsplein geïnformeerd of dit klopte (wat volgens mij ook nog gefilmd is en er volgens mij behoorlijk knullig uitziet als ik vlak voor de finish vol in de remmen ga 🙂
Ook daar weer glimlachend verder gefietst om te kijken of ik mijn rondetijd nog wat omlaag kon halen.

Dat ging sowieso lekker; continue op cadans 90 gefietst en dat bevalt goed.

Zag op de ‘terugweg’ dat ik daar het gemiddelde ‘ruim boven de 30’ kon brengen dus dat werd het doel in het laatste rondje:
31 gemiddeld. (doel gehaald 🙂

Lopen

Simpele strategie; vanuit het fietsen wist ik dat het gedeelte tot het keerpunt ‘tegen wind’ was.
Tijdens het lopen besloten om dat stuk max. 160 hartslag te lopen en dan ‘op de terugweg’ (laatste 4 kilometers) ri. de 170 en uiteindelijk 175 te gaan.

Tussentijden (Forerunner zo ingesteld dat hij met lopen iedere kilometer aangeeft wat de ‘rondetijd is’) waren voor mijn doen super vooral omdat het allemaal weinig moeite kostte.

Tijdens het lopen (200 meter na de start) zag ik mijn 2 trouwste supporters aan komen rijden in de auto dus daar heb ik nog even snel aan vertelt dat het goed ging.
Na de finish nog even met Eveline en Hidde bij het zwembad wezen kijken, daarna een bak koffie gedaan in het dorpshuis en weer terug naar Schagen.
Eveline moest erg lachen om mijn nieuwe tas (van de actie ‘koop een tas en krijg er een auto bij’ maar daarover later meer) vandaar onderstaande foto.

Al met al een prachtige ochtend, perfect georganiseerd (duidelijk dat dit voor de 30e x gebeurde: geoliede machine) dus bij deze complimenten
en een ‘bedankt!’ voor de organisatie en alle vrijwilligers. Volgend jaar dus zeker weer!

Voor de liefhebbers heeft Hidde in het ‘Parc Fermé’ nog wat mooie fietsen gefotografeerd
(om aan zijn grote broers te laten zien 🙂 ).