Donderdag 23 juli: A' Chioch (Isle of Mull)
Schotland - Juli 2020
Het komt misschien over dat ik mijzelf verbaas hoe e.e.a. loopt (wat overigens, gelukkig, regelmatig het geval is) maar natuurlijk heb ik de reis, goed, voorbereid.
Ik besteed b.v. veel tijd en aandacht aan het voorbereiden van de te lopen routes maar tussendoor zie ik wel, letterlijk, hoe het loopt.
Las een mooi stukje dat het belangrijk is dat je, onderweg, in de reismodus moet komen;
het gejaagde Nederlandse leven achter je laten en accepteren dat je op reis bent en niet onderweg ergens naar toe!
Natuurlijk ontkom je er niet aan dat je af en toe een trein, boot of taxi (zie het avontuur van de komende dagen) moet halen maar verder vooral heel veel niet(s)!
Eerst nog even een video hoe de uiteindelijke locatie (tent) in Oban er uit zag.
Het commentaar begint met een kort weerbericht (miezeren in de ochtend en opklaringen in de middag aldus Pelleboer) en daarna het plan voor de rest van de dag!
In de ochtend boodschappen gedaan in Oban: gastankjes, wandelstokken, wat (goede) waterdichte zakken en een Bodywarmer in de uitverkoop!
Een van mijn 2 wandelstokken was gebroken maar gelukkig kon ik eenzelfde paar kopen in een outdoor shop. De oude opgestuurd naar huis, uiteindelijk teruggebracht naar Pauw en die hebben via de leverancier te horen gekregen dat dit een materiaalfout was waarop ik keurig mijn geld terug heb gekregen.
Ondanks de mooie teksten ook hier leermomenten: ik wist vanaf de kaart dat de Ben More (de enige Munro op Mull) niet direct aan de haven lag.
Plan was dus een taxi te nemen en daarbij vertrouwde ik erop dat er een rijtje Taxi’s zou staan bij aankomst. (Dit was in Oban, waar de taxi’s naast het busstation stonden, het geval).
Wat ik niet wist was dat het vanaf de haven 45 minuten rijden was naar de Ben More en dat er maar 2 taxi’s beschikbaar waren op het hele eiland!
Toen ik de eerste te pakken had kon die binnen een half uurtje in de haven zijn waarop ik een heerlijke kop koffie heb gekocht en genoten heb van het prachtige uitzicht.
Toen deze taxi-chauffeur mij een half uurtje later belde en vroeg waar ik stond omdat hij mij niet kon zien staan duurde het even voordat wij door hadden dat hij niet in Craignure, waar ik aangekomen ben met de pont, maar in Tobermory, waar ook een veerboot aankomt, stond!
Geen probleem; hij kon mij eind van de middag ophalen en alsnog naar de Munro brengen. Andere optie was de tweede taxichauffeur die wel beschikbaar was maar ook weer een half uur nodig had voordat hij op mijn locatie was. Het was prachtig weer en aan de haven zat een goed koffietentje maar ook hier weer even wachten dus.
Toen ik eenmaal in de taxi zat heb ik op het einde van de rit mijn GPS al had aangezet om zeker te zijn dat ik op het goede punt uitstapte. Onderstaande video geeft direct een beeld hoe deze GPS werkt. De paarse lijn is de te lopen wandeling, het pijltje is de huidige locatie en de rode lijn de afgelegde route.
Een van de mooie dingen van het wandelen in de bergen is het terugkijken naar de plek waar je kort geleden nog liep.
Doelen stellen (naar de top!) en daar letterlijk met kleine stapjes naar toe werken. Tijdens het ‘stijgen’ houdt ik standaard om de 100 passen ‘even rust’; aan de ene kant om te genieten van de omgeving maar daarnaast vooral te herstellen! Bewust even bijkomen tot ‘het hoofd’ maar in feite mijn hele lichaam weer ‘verder kan’.
In onderstaande video zie je de weg waar ik zojuist uit de taxi ben gestapt maar ook de mist die, weer, heel snel kwam opzetten.
Reden dat ik bovenstaande video laat zien, naast de uitleg tussen goede en slecht mist !!??, is dat deze duidelijk maakt hoe blij ik ben met mijn GPS! (en dat leg ik weer uit in onderstaande video)
Uiteindelijk ook hier, na de A’Chioch (wel een berg maar geen Munro), weer een ‘prachtige plek’ gevonden om de tent op te zetten.