Select Page

Voorbereiding op de Marathon van Utrecht gedaan op basis van sportrusten.nl
Kijk op de site voor de gedachte hierachter (o.a. max. 14 KM trainen in de voorbereiding op een marathon)  maar persoonlijk heb ik stiekem wel in de voorbereiding de Halve van Egmond en Groet uit Schoorl (30) gelopen.

Vind het persoonlijk nl. geen prettig idee een hele Marathon te lopen met max. 14KM in de voorbereiding maar het idee erachter spreek mij wel aan. Wat sowieso goed is (en ook weer aansluit bij het gedachtegoed vanuit mijn boek Prioritijd! ) is de aandacht die gegeven wordt aan je ademhaling. Daar heb ik dus veel aan gehad; vooral de oefeningen waarbij je tijdens het lopen ziet hoe een goede ademhaling je hartslag beïnvloedt.

Ander nadeel vond ik het feit dat ik ruim een maand niet gefietst heb in de voorbereiding op deze Marathon en dat mis ik. Ga op zoek naar een schema waarin dit gecombineerd wordt en zo heb je uiteindelijk iedere keer weer een nieuwe, extra, uitdaging.

De Marathon

was eigenlijk 2 halve marathons dus 2, dezelfde, rondjes. De eerste, samen met de 1/2 Marathonlopers was erg gezellig (zowel de drukte op het parcours als de toeschouwers langs de kant) maar de tweede juist opvallend rustig.

Langs de kant, v.w.b. de toeschouwers, maakt dit niet zo veel uit maar het parcours zelf was een KM. of 8 tegen wind. De eerste ronde kon je nog een beetje schuilen maar de 2e ronde liep ik helemaal alleen en dus vol in de wind. Zo is er iedere keer wel iets, te zeuren 😀, maar dit keer was het wel degelijk van invloed op de eindtijd.

Dat was dus geen 3:45 (waar ik alle vertrouwen in had gezien de gem. tempo’s op de inmiddels standaard Marathon hartslag in de training) en niet eens onder de 4 uur!!

De feiten.

Na 35 KM ging het licht uit wat, hoewel ik mij vooral niet als masochistisch wil omschrijven, altijd een mooi moment blijft! Het kan echt zo maar van het ene op het andere moment op zijn waarbij ik nooit mannen met hamers tegenkom. In mijn geval zijn het de benen die opeens leeg zij waarna het grote harken begint.

In deze marathon was het grappig dat ik, vanuit de inmiddels opgebouwde ervaring, steeds makkelijker kan inschatten wat de eindtijd ging worden. OK, dan maar 3:50, ok 3:55 !!??, in ieder geval onder de 4 uur dan!!!!!!!!!!?????????

Ook dat lukte niet omdat ik op, achteraf hilarische wijze, werd opgehouden door 4 jonge vrouwen die samen de marathon (iedere loper 10 en een beetje) hadden gelopen. De laatste loopster haalde ik in op de finishstraat die breed en lang was terwijl wij nog 4, 500 meter moesten lopen; finish in zicht!. Op het moment dat haar vriendinnen aan de kant haar moed in SCHREEUWDEN!!! en naast haar kwamen lopen om samen te finishen haalde ik haar zo’n beetje in.

Daarna kwamen zij mij weer voorbij waarna ze hand in hand met z’n allen vlak voor mij gingen lopen 😀.
Nu ga ik niet achteraf beweren dat ik nog een eindsprint in mijn benen had, integendeel, maar dit hielp niet (zachtjes uitgedrukt). Toen ik eenmaal, helemaal aan de zijkant tegen het hek aan, mijn laatste 100 meter kon inzetten om in ieder geval onder de 4 uur te blijven was het al te laat, letterlijk!
 

Ik drukte mijn horloge in onder de finish waarna er precies 4:00 stond! Goede nieuws was dat ik er meteen op dat moment al om kon lachen en het maar niet heb geprobeerd uit te leggen aan die meiden die mij kwamen feliciteren maar ook door hadden dat ze, bijna, de hele straat hadden gebruikt om te finishen en een soort van sorry kwamen zeggen.

Ik heb er toen niet bij stil gestaan maar achteraf had ik ze moeten bedanken; ga er vanuit dat het mij nooit meer lukt, als ik dat al zou willen, precies 4 uur te doen over een afstand als dit.