Belangrijkste les van de eerste strandrace ( hier het verslag ) in Egmond was de volgende;

“kom nooit alleen te zitten op het strand, en al helemaal niet met tegenwind!”.

Dit nog besproken met vriend Piet aan een bak koffie vlak voor de start maar daar ging het eigenlijk ook direct mis.

Strandtent.

Ophalen van de stuurbordjes was goed geregeld;

in een strandtent i.p.v. een overvolle sporthal.

Die strandtent was vlak onder de start (aan de boulevard) en nodigde uit tot een rustig kopje koffie.

Omdat wij samen met de auto richting Zandvoort waren gegaan en dus op elkaar moesten wachten waarbij Piet later moest starten besloten dat ik ook in het laatste startvak zou starten.

Starttijd

Piet moest half 1 starten, ik (als ‘Le Champion lid’ ), tien minuten eerder.

toen we echter op ons gemakje naar boven peddelde (van het strand naar de boulevard) was die om 12:25 al helemaal leeg! 🙂

Wij dachten in eerste instantie nog dat er een ander startvak naar voren zou komen (de laatste groep) waar wij dan achteraan zouden sluiten maar echt iedereen was al weg.

Vanaf de strandkant werd het hek voor ons open gedaan zodat we niet helemaal terug hoefden naar de ingang en toen dus “in de achtervolging” op het peloton!

De andere 736 waren allemaal al in de verte verdwenen op een verder leeg strand waar ook de fotografen (na een KM of 2) aan het inpakken waren.

Ik kan niet wachten op de foto’s van 2 debielen op een verder leeg strand die (toen de fotografen ons stuurbordjes zagen)
alsnog snel op de foto zijn gezet.

Strategie

We konden er allebei om lachen maar de strategie om aan te sluiten in een “waaiertje” kon direct overboord.

Uiteindelijk op de heenweg hartslag 165 gefietst en precies 2 kilometer achter iemand aan kunnen fietsen.

Bij KM 15 werd ik (deze dag voor de eerste en enige keer) ingehaald en daar ben ik achter gaan hangen.

Een keer de kop overgenomen maar het was duidelijk dat die persoon sterker was.
Helaas kreeg die pech dus daarna weer alleen tegen de wind in.

(kan de (wind)kracht niet terugvinden maar op de site wordt gesproken van “een stevige zuidwestenwind” en dat klopte!)

De groepjes die ik inhaalde reden duidelijk langzamer dus daar had ik weinig aan.

 Terugweg

Zo heeft ieder nadeel weer zijn voordeel en de terugweg was dus ‘vol wind mee’!

Lekker kunnen doortrappen en de hartslag richting de 170 gehouden.

Na afloop een standaard biertje met bitterballen en ook nu waren we de laatste fietsers die de strandtent verlieten.
(wel zo consequent)

Lessons learned

Achteraf wel logisch dat 736 deelnemers (vanochtend pas naar dit aantal gekeken)
veel sneller “weg zijn bij de start” dan de aantallen die per startvak b.v. in Egmond vertrekken.
(in totaal 3500 deelnemers; onze enige ervaring tot nu toe 🙂  )

Goede nieuws was wel dat het “lekker rustig was” op het strand;
geen valpartijen gezien dit keer.

Laatste kilometers “solo” op de heenweg waren pittig omdat het tempo er uit was maar uiteindelijk dus “lekker gefietst op hartslag”! (en natuurlijk een prachtige dag!)

Zo op pad voor de circuitrun!
(en het combi-klassement natuurlijk 🙂  )